Τη βαθιά του συγκίνηση, τις θερμές του ευχαριστίες και δύο προτάσεις για την ανάπτυξη της Ηπείρου, εξέφρασε στη σύντομη ομιλία του ο Ελευθέριος Γείτονας προς την Ένωση Αποφοίτων Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς, κατά την τιμητική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11 Νοεμβρίου στην Αίθουσα Τελετών της πρώην Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ιωαννίνων. Για την τιμή και βράβευσή του ο γενικός Διευθυντής των Εκπαιδευτηρίων Γείτονα, μίλησε στους ομογάλακτούς του τονίζοντας πως η αναγνώριση που του κάνουν αποτελεί κινητήρια δύναμη να συνεχίσει να προσφέρει στον άνθρωπο με όλες του τις δυνάμεις. |
Εκεί θεμελίωσα την αξιωματική θέση, ότι τόσο η συμπαντική αρμονία όσο και η αρμονία των ανθρωπίνων κοινωνιών στηρίζεται στην αρχή της ανταποδοτικότητας.
Με άλλα λόγια κάθε άνθρωπος γεννιέται για να προσφέρει. Έτσι οι στοχασμοί και τα οράματα που καθημερινά καλλιεργούνται μέσα μου θρέφουν τις μεγάλες μου προσδοκίες. Κι αυτές οι προσδοκίες, όταν υλοποιούνται αποτελούν πηγή ζωής και μυροβόλο ανάσα στην πορεία της ζωής μου.
Τη συγκρότησή μου αυτή την οφείλω στο ακαδημαϊκό περιβάλλον της Βελλάς, το οποίο άρδευε τα οράματα και τους στοχασμούς μας.
Στη Βελλά νοιώθαμε, ότι ήμασταν ένα πνευματικό εργαστήριο παιδαγωγικών και χριστιανικών ζυμώσεων, με ζυμωτές και ζηλωτές τους διδάσκοντες και τους διδασκόμενους.
Ήμασταν ένα επιστημονικό στρατηγείο που σχεδίαζε με σοφία και υλοποιούσε με μεθοδικότητα, ζήλο και αφοσίωση όλα τα σχέδια. Όλοι μας νοιώθαμε ότι ήμασταν αναπόσπαστα κομμάτια της φύσης, γεννημένοι σύντροφοι των πουλιών, των ζώων και των δέντρων και διάκονοι των συνανθρώπων μας και του φυσικού περιβάλλοντος.
Το πλαίσιο και το πνεύμα διαπαιδαγώγησης της Βελλάς πολλοί είχαν κατατάξει στις παρυφές μιας στρατιωτικής αγωγής, αφού πρωταρχικές αξίες του συστήματος φαίνονταν, ότι ήταν η ομοιομορφία και η υπακοή, που είναι γνωρίσματα της στρατιωτικής παιδείας.
Όμως εμείς νοιώθαμε ότι ζούσαμε εν πειθαρχία, μέσα σ’ ένα πνεύμα ελευθερίας, αφού οι ίδιοι οι καθηγητές μας, μας δίδασκαν δια λόγων και έργων την άσκηση της κριτικής σκέψης, μας καλλιεργούσαν τη δύναμη του διαλόγου και την αγωνία να ανακαλύψουμε μέσα μας όπως κάθε άνθρωπος την θεϊκή μας διάσταση και να ακολουθήσουμε το σωστό δρόμο του αλληλοσεβασμού και της προσφοράς, για να βρούμε το νόημα της ύπαρξής μας σε αυτόν τον κόσμο. Μεγαλώναμε όχι εκτελώντας διαταγές, αλλά βυζαίνοντας ελευθερία και δημιουργικότητα και καλλιεργώντας τις αξίες της ευπρέπειας και της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Το παιδαγωγικό πλαίσιο στο Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς είχε μελετηθεί έτσι που να ενθαρρύνει τους ταλαντούχους και να διευκολύνει τους εργατικούς ν’ ανεβαίνουν.
Η ακαδημαϊκή πορεία πολλών αποφοίτων της επικυρώνει την άποψη αυτή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω πως θα άξιζε τον κόπο να πραγματοποιήσει μια έρευνα το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων για να δει την εξελικτική πορεία των αποφοίτων του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς από το 1945 μέχρι το 1987, που έπαψε να λειτουργεί.
Άφησα ως τελευταία αναφορά στη γραμμή των ευχαριστίων μου τον Στέφανο Φούσα που είναι ο εμπνευστής και θεμελιωτής του Οδοιπορικού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Οι στοχασμοί, τα οράματά του και η μοναδική προσφορά του στον άνθρωπο, με συγκίνησαν τόσο, που μου άνοιξαν το δρόμο να στρατευτώ μαζί του. Τον συγχαίρω και τον ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου.
Στην οικογένεια του αγαπημένου μας Δημήτρη Γιωτίτσα εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια και παρακαλώ τη βράβευση αυτή να την εντάξουν στις εκδηλώσεις κορυφαίας και αιωνίου αναγνώρισης εκ μέρους των ανθρώπων, που ανδρώθηκαν μαζί και βαφτίστηκαν στα ίδια νερά της ανθρωπιάς, της δημιουργικότητας και της φιλοδοξίας να ανεβαίνουν «πάντα ψηλά, πάντα ψηλότερα». Αιωνία του η μνήμη.
Στον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και πρώην καθηγητή του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς κ. Βασίλη Αναγνωστόπουλο, εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου που διακόνησε τα παιδαγωγικά οράματα του Ιεροδιδασκαλείου Βελλάς.
Στον αδερφικό μου φίλο Λαοκράτη Βάσση εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου για τα χρώματα κι αρώματα με τα οποία μύρωσε την παρουσίασή του για μένα και παρακαλώ το Θεό να με βοηθήσει, να συνεχίσω τη ζωή μου πάνω στο αξιακό σύστημα που ο Λαοκράτης μ’ έχει εντάξει.
Για το Σύλλογο Βελλαΐτών δύο προτάσεις για επεξεργασία:
- Να ιδρύσουμε την Εταιρεία Πολιτισμού και Οικονομικής Ανάπτυξης των Ηπειρωτών του κόσμου
- Να βοηθήσουμε τον Μητροπολίτη μας, να ιδρυθεί στη Βελλά το «Ελληνορθόδοξο Ευρωπαϊκό Κολλέγιο Βελλάς»