Κάποιες στιγμές τα αγάλματα ζωντανεύουν, κυρίως αν έχουν θαλερή καρδιά. Στην πλατεία της πολύβουης Κυψέλης, όπου ήταν το σπίτι του, ο Κωνσταντίνος Κανάρης στέκει μαρμαρωμένος στους αιώνες. Μα έχει πολλά να πει και η φωνή του μας ταξιδεύει στα χρόνια της φωτιάς, στην Επανάσταση του 1821, πριν και μετά. Διηγείται την ιστορία του σαν παραμύθι, με την πνοή της ελευθερίας και της ηθικής δύναμης που χαρακτήριζε αυτή την ευγενική μορφή του Αγώνα, τον άνδρα που διακρίθηκε για τον ηρωισμό του όσο και για την καταδεκτικότητά του, τον Έλληνα που μεγαλούργησε ταπεινά…
Για το βιβλίο της «Κωνσταντίνος Κανάρης τ’ όνομά μου, Ο μεγάλος μπουρλοτιέρης αφηγείται...» μίλησε σήμερα στα παιδιά της Στ΄Δημοτικού των Εκπαιδευτηρίων Γείτονα η Μαρία Ανδρικοπούλου. Η συγγραφέας πέρα από το ιστορικό μέρος, παρουσίασε τον θρυλικό Ψαριανό μέσα από την καθημερινότητά του χρησιμοποιώντας φωτογραφίες και πηγές. Η ίδια τόνισε πως ο Κωνσταντίνος Κανάρης υπήρξε ένας από τους τυχερούς αγωνιστές που αξιώθηκε όχι μόνο να δει ελεύθερη την πατρίδα του και με τον πρώτο Έλληνα κυβερνήτη της, τον Ιωάννη Καποδίστρια, που θαύμαζε, και να την υπηρετήσει ως υπουργός, γερουσιαστής και πρωθυπουργός! Αλλά και πόσο τον έθλιβε ο αλληλοσπαραγμός των Ελλήνων, η ανέχεια, η φτώχεια, που η Αντιβασιλεία του Όθωνα έκανε τους αγωνιστές ζητιάνους στους δρόμους της Αθήνας.
Η κ. Ανδρικοπούλου, εικονογράφησε το πλαίσιο του Αγώνα, αλλά και την κατάσταση του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, που αξιώθηκε ο ήρωας να πιάσει στα χέρια του «το πρώτο νόμισμα, το φοίνικα», με τον σταυρό και το μυθικό πουλί στη μια του όψη και στην άλλη χαραγμένη τη φράση «Ελληνική Πολιτεία». Την ενδιαφέρουσα αφήγησή της συμπληρώνει με δύο ποιήματα Αχ. Παράσχου και από ένα των Ζαχ. Παπαντωνίου, Αρ. Βαλαωρίτη, Α. Κάλβου, Β. Ουγκό, Γ. Μαρτινέλη και Αλ. Βυζάντιου, για τον πυρπολητή.
Αξίζει να σημειωθεί πως στο τέλος η συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο στα παιδιά και στον γιό της «που ονειρεύεται να κουμαντάρει καράβια. Στους μικρούς ήρωες της καθημερινότητας, που μάχονται στις δικές τους θάλασσες».
Η κ. Ανδρικοπούλου, εικονογράφησε το πλαίσιο του Αγώνα, αλλά και την κατάσταση του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, που αξιώθηκε ο ήρωας να πιάσει στα χέρια του «το πρώτο νόμισμα, το φοίνικα», με τον σταυρό και το μυθικό πουλί στη μια του όψη και στην άλλη χαραγμένη τη φράση «Ελληνική Πολιτεία». Την ενδιαφέρουσα αφήγησή της συμπληρώνει με δύο ποιήματα Αχ. Παράσχου και από ένα των Ζαχ. Παπαντωνίου, Αρ. Βαλαωρίτη, Α. Κάλβου, Β. Ουγκό, Γ. Μαρτινέλη και Αλ. Βυζάντιου, για τον πυρπολητή.
Αξίζει να σημειωθεί πως στο τέλος η συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο στα παιδιά και στον γιό της «που ονειρεύεται να κουμαντάρει καράβια. Στους μικρούς ήρωες της καθημερινότητας, που μάχονται στις δικές τους θάλασσες».
Η Μαρία Ανδρικοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει από παιδί στο κέντρο της πόλης. Κατάγεται από την ορεινή Φθιώτιδα και τις Κυκλάδες. Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός αγοριού. Εργάζεται πολλά χρόνια ως διοικητικό στέλεχος σε Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Σπούδασε κλασική φιλολογία (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών με ειδίκευση στην πολιτιστική πολιτική, διοίκηση και επικοινωνία (Πάντειο Πανεπιστήμιο). Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και ισπανικά. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια επιμέλειας κειμένων στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου. Είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Άρθρα της σχετικά με το αρχαίο δράμα έχουν δημοσιευτεί στην περιοδική έκδοση του Κέντρου Δράματος και Θεάματος του Παντείου Πανεπιστημίου «Τόπος Επίκοινος». Οι «Μύθοι στο ρυθμό της Μουσικής» είναι το πέμπτο της βιβλίο για παιδιά, καθώς ήδη κυκλοφορούν τα βιβλία της: «Πάρτι γενεθλίων» (2008), «Ο Μπλεψαράκης» (2008), «To Πάσχα του Πασχάλη» (2010), «Πασχαλινή ιστορία αγάπης» (2010).
RSS Feed
