Θα μιλήσουν για την εργοβιογραφία του Άντερσεν, το ταξίδι του στην Ελλάδα, για το πώς το βιβλίο βοηθά πολύπλευρα, στη δημιουργία της προσωπικότητας, στην κατανόηση του άλλου, στον έλεγχο του εγώ, πως δημιουργεί πολίτες με ευθύνη, κοινωνικές δεξιότητες και ιδίως χωρίς προκαταλήψεις.
Ταξιδευτής σε Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, ο μοναχογιός ενός φτωχού τσαγκάρη και μιας πλύστρας, ζητεί τον Νοέμβριο του 1840, από τον προστάτη του Γ. Κόλιν, να μεσολαβήσει στο Δανό βασιλιά για χορήγηση υποτροφίας προκειμένου να ταξιδέψει στην Ανατολή.
«Πέρα από τη φωτεινή γαλάζια θάλασσα με χαιρετά η Ελλάδα. Αγνάντια από τα μάτια μου ο Μοριάς με το χιονόσκεπο βουνό να στράφτει στις λιαχτίδες, και το δελφίνι που πετά και χαίρεται το κύμα»....
Μετά την καραντίνα στο λιμάνι της Σύρου, μπαίνει στο γαλλικό πολεμικό «Λυκούργος» και στις 22 Μαρτίου 1841 φθάνει στον Πειραιά. Κατέλυσε στο «Hotel du Munich», η πρώτη του βόλτα στο ταχυδρομείο και μετά στον μπαρμπέρη. Επόμενος σταθμός, το καφενείο «Η ωραία Ελλάς», Ερμού και Αιόλου.
Με μια άμαξα κυκλοφορεί στην Αθήνα, το Θησείο, το Φάληρο, τον Κολωνό. Ανεβαίνει στην Ακρόπολη στις 2 Απριλίου του 1841 και γιορτάζει εκεί τα γενέθλιά του κλείνοντας τα 36 του χρόνια. Καθημερινά ανέβαινε στην Ακρόπολη, μερικές μέρες και δύο φορές· οι φύλακες με τον καιρό έπαψαν να του ζητούν την άδεια που του είχαν παραχωρήσει.
Οι συμπατριώτες του, οι αρχιτέκτονες Κρίστιαν και Θεόφιλος Χάνσεν, είναι εκείνοι που θα αναλάβουν να τον ξεναγήσουν στην πόλη και να τον συστήσουν στους ξένους επιστήμονες και διπλωμάτες που ζούσαν στην Αθήνα. Διοργανώνουν βραδιές λογοτεχνίας προς τιμήν του.
Νάρκισσος, διηγιόταν τα παραμύθια του και φανταζόταν ότι όλοι γνώριζαν το έργο του στα δανέζικα, ακόμη και οι γερμανόφωνοι βασιλιάδες. Επιθυμούσε διακαώς να τους συναντήσει, του το είχε υποσχεθεί ο πρόξενος της Δανίας, Τράβερς. Στις 14 Απριλίου «...στο παλάτι στέκονταν ο βασιλιάς Όθωνας ντυμένος ελληνική φορεσιά, φουστανέλα, και η βασίλισσα Αμαλία. Ο βασιλιάς ήρθε κοντά μου με φιλική διάθεση και μάτια που παίζανε. Δεν ακούει καλά και πρέπει να φωνάζω πιο δυνατά».
Αποτυπώνει τις εντυπώσεις του στο έργο «Οδοιπορικό στην Ελλάδα» που περιλαμβάνεται στο «Παζάρι ενός ποιητή» που τυπώθηκε το 1842.
«Αν έχεις ένα όνειρο, μπορείς να γράψεις για τον εαυτό σου μια μαγευτική ιστορία!». Και να θυμάστε λέει:«Τα παραμύθια είναι περήφανα. Έρχονται μόνο όταν τους αρέσει…» Πολλά τα παραμύθια που έχει γράψει, όπως : «Η μικρή γοργόνα», «οι μαγικές γαλότσες», «Το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος», «τα καινούργια ρούχα του Αυτοκράτορα», «Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», «Η βασίλισσα του χιονιού», «Η μαγική κασέλα», «Τα κόκκινα παπούτσια », «Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι», «Η τοσοδούλα » , «Ο γιός του μπαλωματή», «Το μικρό χριστουγεννιάτικο έλατο», «Ο καπνοκαθαριστής και η βοσκοπούλα », «Ο μολυβένιος στρατιώτης», «οι αγριόκυκνοι» και τόσα άλλα...